۱۸:۱۱ – ۲۲ آذر ۱۴۰۴
ایران مگ؛ جواد فراهانی – تیمی از محققان ایتالیا، ایالات متحده و استرالیا دادههای بیش از ۴۸۰۰۰ کودک و نوجوان در سراسر جهان را که از الگوهای غذایی مختلفی پیروی میکردند، تجزیه و تحلیل کردند تا اثرات آن را بر سلامت، رشد و کفایت تغذیهای بررسی کنند.
محققان دریافتند که رژیمهای غذایی گیاهی سرشار از مواد مغذی هستند، اما اگر با غذاهای غنی شده یا مکملها جبران نشوند، ممکن است منجر به کمبود برخی از عناصر ضروری شوند.
یافتههای کلیدی
این مطالعه نشان داد که کودکان گیاهخواری که از گوشت و ماهی پرهیز میکنند، اما لبنیات و تخم مرغ مصرف میکنند، در مقایسه با گوشتخواران، مقادیر بیشتری فیبر، آهن، اسید فولیک، ویتامین C و منیزیم مصرف میکنند، در حالی که مقادیر کمتری انرژی، پروتئین، چربی، ویتامین B۱۲ و روی دارند. اگرچه شواهد مربوط به رژیمهای غذایی وگانِ سختگیرانه (پرهیز از تمام محصولات حیوانی و تکیه صرف بر غذاهای گیاهی) محدود بود، اما الگوهای مشابهی را نشان داد.
نتایج همچنین نشان داد که کودکان وگان کمتر چاق، سبکتر و کمی کوتاهتر بودند و شاخص توده بدنی، توده چربی و محتوای مواد معدنی استخوان پایینتری داشتند.
دکتر جانت بیزلی، دانشیار دپارتمانهای تغذیه و غذا و دارو در دانشگاه نیویورک، توضیح میدهد: «سطح ویتامین B۱۲ بدون مکمل یا غنیسازی کافی نبود و دریافت کلسیم، ید و روی اغلب در پایینترین حد توصیهشده بود، که این عناصر کلیدی را برای کودکان وگان در نظر میگیرد.»
او افزود: «دریافت کلسیم به ویژه در این کودکان کم بود.»
فواید سلامتی
این مطالعه نشان داد که کودکان وگان و گیاهخوار شاخصهای سلامت قلبی عروقی بهتری نسبت به کودکان گوشتخوار نشان میدهند و سطح کلسترول کل و LDL (کلسترول “بد”) پایینتری دارند.
محققان تأکید میکنند که رژیمهای غذایی گیاهی در صورت برنامهریزی دقیق، گزینه سالمی برای کودکان هستند و میتوانند هم از نظر زیستمحیطی و هم از نظر سلامتی مفید باشند. آنها مشاوره با متخصصان تغذیه و متخصصان اطفال را برای اطمینان از برآورده شدن تمام نیازهای تغذیهای، با تمرکز بر عناصر ضروری مانند ویتامین B۱۲، کلسیم، ید، آهن و روی توصیه میکنند.
نیاز به تحقیقات بیشتر
محققان به نیاز به دستورالعملهای واضح و مبتنی بر شواهد برای حمایت از خانوادهها در برنامهریزی رژیمهای غذایی سالم گیاهی اشاره میکنند، در عین حال هشدار میدهند که یافتههای فعلی به دلیل تنوع در روشها و گروههای جمعیتی و دشواری ارزیابی دقیق میزان مصرف مواد غذایی محدود است.
این مطالعه در مجله Critical Reviews in Food Science and Nutrition منتشر شده است.
منبع: Medical Express
